GRONO PSZCZELARSKIE
Kim jesteśmy?
mgr inż. PIOTR NOWOTNIK
śp. + ROBERT NOWOTNIK
W zakresie szkoleniowym współpracujemy z:
Piotr SZYSZKO
Urodził się w 1992 roku a jego przygoda z pszczołami trwa już 11 lat. Jest absolwentem Technikum Pszczelarskiego w Pszczelej Woli oraz kierunku Ratownik Medyczny. Przygoda Piotrka z pszczelarstwem rozpoczęła się niespodziewanie i bardzo szybko przekształciła się w prawdziwą pasję. Mentorem i nauczycielem od początku pszczelarskiej przygody był Czesław Narwojsz, pszczelarz-praktyk, z którym do dzisiaj Piotr wymienia poglądy i spostrzeżenia. Z inicjatywy Piotra powstała pasieka w Centrum Edukacji Ekologicznej w Ełku, dzięki czemu na zajęciach edukacyjnych dzieci i młodzież mogą zaglądać do świata pszczół, również Policealne Studium Medyczne zdecydowało się na założenie pasieki, z której korzystają uczniowie kierunków takich jak: technik farmacji czy kosmetyczka a sam Piotr Szyszko mógł przekazywać im niezbędne wskazówki i pokierować rozwojem pasieki. W 2013 roku zdecydował się na wyjazd do Kanady gdzie spędził 6 lat, pracował jako technik pszczelarz a następnie jako supervisor kierując pracą na farmie liczącej 15 tys. rodzin pszczelich w ulu Langsthrota. To właśnie praca za granicą nauczyła go nowoczesnej gospodarki pasiecznej, którą sukcesywnie stara się przekazywać na krajowych i zagranicznych szkoleniach. Piotr Szyszko miał możliwość szkolić pszczelarzy w kraju jak i na Białorusi, Ukrainie, w Bułgarii itd. Cyklicznie korzysta z zaproszeń kół i stowarzyszeń pszczelarskich prowadząc wykłady dla kolegów-pszczelarzy. Jest publicystą, współpracuje z czasopismami: Pszczelarstwo, Pasieka, Pszczelarz Polski, Ekonatura itp. gdzie prowadzi swoje autorskie działy, przekazując czytelnikom informacje pszczelarskie ze świata. Zawsze stara się przekazywać i promować jak ważne są pszczoły w naszym świecie, szczególnie zaszczepia tę myśl u najmłodszych - dlatego często gości w przedszkolach i szkołach opowiadając o tych fascynujących owadach. W 2017 roku spotkała go przemiła niespodzianka i Piotr został uhonorowany statuetką „Laur Ekoprzyjaźni 2017” dla osoby indywidualnej za zasługi na rzecz ekologii ( pszczelarstwa). Piotr ma wspaniałą rodzinę, która dzielnie pomaga mu w rozwijaniu tej pasji.
inż. Wojciech KOTLICKI
Wojciech Kotlicki - urodzony w 1989 roku w Warszawie. Pszczelarstwem interesuje się od dzieciństwa. Własną pasiekę prowadzi od 2008 roku. W 2010 roku ukończył Policealne Studium Pszczelarskie w Pszczelej Woli, uzyskując tytuł technika pszczelarza. W 2015 roku ukończył studia inżynierskie w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie na kierunku zootechnika, broniąc pracę inżynierską p.t. „Wpływ stosowania elektrycznego odymiacza do Apiwarolu na zwalczanie warrozy u pszczół”. Podczas studiów członek Sekcji Pszczelarskiej Koła Naukowego Wydziału Nauk o Zwierzętach. Autor doniesień i aktywny uczestnik Przeglądów Dorobku Kół Naukowych SGGW, Pszczelarskich Konferencji Młodych Naukowców i Naukowych Konferencji Pszczelarskich. Od 2008 roku członek Koła Polskiego Związku Pszczelarskiego. Od kilku lat wolontariusz Pszczelarskiego Pogotowia Rojowego. Wojciech jest nauczycielem przedmiotów pszczelarskich w Centrum Kształcenia Ustawicznego im. Jana Kochanowskiego w Wyszkowie oraz wykładowcą na kierunku Pszczelarstwo, prowadzonym na Uczelni Łukaszewski.
mgr inż. Mateusz GURTATOWSKI
Mateusz swoją przygodę z pszczelarstwem rozpoczął w 2014 roku, kiedy jako prezent urodzinowy otrzymał swoją pierwszą pszczelą rodzinę od dziadka. Pasja szybko przerodziła się w pełnoprawne działanie, a dziś od kilkunastu lat prowadzi 40-pniową pasiekę w południowo-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego. Obszar jego zainteresowań obejmuje szeroko rozumianą entomologię, ze szczególnym uwzględnieniem ekosystemów leśnych. Absolwent kierunku Leśnictwo na Wydziale Rolnictwa i Leśnictwa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Prowadził liczne badania pod opieką naukową m. in.: dr hab. Agnieszki Kosewskiej prof. UWM oraz dr inż. Ewy Chećko. Mateusz jest autorem i współautorem publikacji dotyczących m.in.:
- "Ocena przydatności wybranych kolorów światła w pracach pasiecznych" przedstawionej na VIII Ogółnopolskiej Sesji Studenckich Kół Naukowych na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym w Szczecinie,
- "Wpływ wybranych czynników na skuteczność odłowu kornika drukarza Ips typographus na siedliskach lasu mieszanego świeżego" na 52. Międzynarodowej Konferencji Kół Naukowych w Olsztynie, która została zwieńczona publikacją w monografii pokonferencyjnej,
- współautor referatu "Ocena zagrożenia powodowanego przez cetyńca większego Tomicus piniperda w drzewostanach sosnowych w Nadleśnictwie Brodnica" na 53. Międzynarodowej Konferencji Kół Naukowych w Olsztynie,
- współautor referatu i publikacji w monografii pokonferencyjnej "Kąpiele ptaków leśnych w mrowiskach" na 52. Międzynarodowej Konferencji Kół Naukowych w Olsztynie oraz V Studenckim Spotkaniu Naukowym Studenckiego Koła Naukowego Leśników Instytutu Nauk Leśnych Politechniki Białostockiej. Opiekunem tej pracy była Pani dr inż. Ewa Chećko z Katedry Leśnictwa i Ekologii Lasu UWM.
Mateusz przez cały okres studiów był aktywnym członkiem Koła Naukowego Entomologów Pasikonik UWM w Olsztynie, gdzie był uczestnikiem projektu "Hodowla drewnojadów (Zophobas morio) i ich wielokierunkowe wykorzystanie zgodnie z zasadami biogospodarki w myśl strategii Unii Europejskiej "European Green Deal"". Brał udział w badaniach nad różnorodnością dzikich pszczołowatych m.in. w Welskim Parku Krajobrazowym oraz Rezerwacie Biosfery Drömling w Niemczech, przy wsparciu i otrzymanym dofinansowaniu ze środków Ministra Nauki w ramach Programu Regionalna Inicjatywa Doskonałości (RID 2024). Pan Mateusz jako naukowiec i badacz monitorował apifaunę muraw kserotermicznych, pól uprawnych, łąkach intensywnych i ekstensywnych, na których przeprowadzał spis gatunków zapylaczy oraz kwitnących tam roślin. Badania wspierali m.in. p.o. Dyrektor Welskiego Parku Krajobrazowego mgr inż. Marcin Modrzewski, pracownik Zespół Parków Krajobrazowych Pojezierza Iławskiego i Wzgórz Dylewskich mgr inż. Agnieszka Drapiewska, dr hab. Beata Bąk z olsztyńskiego UWM z Wydziału Bioinżynierii Zwierząt, dr hab. Agnieszka Kosewska prof. UWM z Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa. Praca magisterska "Dzikie pszczoły (Apoidea) strefy ekotonu leśno-łąkowego" powstawała we współpracy i wsparciu Fundacji Pszczoła Musi Być. Badania prowadzono w pobliżu pasieki pszczoły miodnej, gdzie zbadano skład gatunkowy kwitnącej flory i dzikich pszczołowatych oraz wpływ obecności Apis mellifera na apifaunę w ciągu okresu wegetacyjnego. Mateusz aktywnie angażował się również w organizację wydarzeń naukowych – był członkiem komitetu organizacyjnego konferencji "Rynek pracy dla leśnika", wspierając dyskusje na temat przyszłości zawodowej absolwentów kierunków leśnych. Ponadto, uczestniczył w wyjeździe studyjnym do Finlandii, gdzie miał okazję zapoznać się z tamtejszą gospodarką leśną oraz metodami zwiększania bioróżnorodności owadów. Zdobyte doświadczenia pozwalają mu czerpać inspiracje z międzynarodowych praktyk i wdrażać innowacyjne rozwiązania w swojej działalności. Wielokrotnie uczestniczył w obradach Sekcji Nauk Rolniczych, Leśnych i Ochrony Środowiska, licznych konferencjach i dniach otwartych UWM oraz prelekcjach popularyzując pszczelarstwo wśród dzieci i młodzieży. Obecnie prowadzi szkolenia z zakresu pszczelarstwa i entomologii, popularyzując wiedzę wśród dzieci, młodzieży i dorosłych. Za swoją pracę naukową i zaangażowanie Mateusz 5 kwietnia 2024 roku otrzymał prestiżowe Stypendium Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego, co jest dowodem jego wyjątkowego potencjału naukowego.
mgr Hubert PŁÓCIENNIK
Hubert jest pszczelarzem od 2013 roku. Owady społeczne takie jak mrówki interesowały go już wcześniej, ale dopiero spotkanie z pszczelerzem w gimnazjum zaszczepiło w nim pasję do pszczelarstwa. Zaczynał od trzech rodzin pszczelich. Stara się dbać bardziej o jakość rodzin niż ich ilość. Samodzielnie hoduje matki pszczele. Gospodaruje na ramce wielkopolskiej „18” w ulach jednościennych od lat, prowadzi pasiekę wędrowną. Hubert jest z wykształcenia magistrem biologii. Studiował na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Na studiach jego głównym obiektem zainteresowania była ekologia i taksonomia mrówek polskich, poza tym botanika, entomologia oraz biogeografia. Pracę licencjacką pod tytułem „Myrmekofauna Wielkopolskiego Parku Narodowego” oraz pracę magisterską pt. "Myrmekofauna polskich okolic Bramy Morawskiej” zrealizował w Instytucie Biologii Środowiskowej Wydziału Biologii UAM. Odbywał praktyki zawodowe w Instytucie Zoologii PAN w Warszawie. W trakcie studiów niemal corocznie brał udział w wydarzeniach popularnonaukowych organizowanych z okazji Nocy Naukowców, Nocy Biologów i Festiwalu Nauki i Sztuki. Brał udział w kursie biologii tropikalnej w Ugandzie w 2022 roku (poznając też przy okazji tamtejsze pszczelarstwo). Po studiach rozwija swoje umiejętności z zakresu rolnictwa oraz zarządzania jakością w przemyśle. Ma uprawnienia zawodowe pszczelarza ROL.03.
Choć z branży energetycznej, nie odstępował Piotra na krok, aktywnie pomagał przez 13 lat przy wszystkich pracach w pasiece, nieustannie się doszkalając. Wspierał syna zapewniając zasoby techniczne i wdrażając innowacyjne rozwiązania w pasiece. Zmarł 22 marca 2021 r w wyniku infekcji COVID-19. Miał 51 lat.
Właściciel
Od 2008 roku pszczelarz-praktyk, magister inżynier, absolwent Wydziału Nauk o Żywności w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie i szkoleniowiec. Z wykształcenia jest biotechnologiem, mikrobiologiem i technologiem żywności, specjalistą w zakresie mikrobiologii i biotechnologii. Obecnie doktorant V edycji programu Doktorat Wdrożeniowy na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, gdzie pod kierunkiem prof. dr hab. Pawła Chorbińskiego, dr inż. Pawła Migdała i dr inż. Bogusława Górskiego realizuje temat "Opracowanie preparatu synbiotycznego o wysokim potencjale przeciwdrobnoustrojowym do stosowania w profilaktyce względem bakterii Paenibacillus larvae wywołującej zgnilec amerykański w
rodzinach pszczelich". Od 2020 roku jest członkiem Pszczelniczego Towarzystwa
Naukowego. Od 2024 roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, Polskiego Towarzystwa Technologów Żywności i Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów. Od 2023 roku jest również wykładowcą na Uczelni Łukaszewski gdzie współtworzy kierunek Pszczelarstwo w ramach studiów podyplomowych. W swojej pracy naukowej specjalizuje się w zagadnieniach związanych z przeciwdrobnoustrojowością, poszukując nowych substancji aktywnych wobec patogennych szczepów bakteryjnych i grzybowych, badając ich wrażliwość na różne komponenty biologiczne. W latach akademickich zajmował się ekspertyzami możliwości wykorzystania produktów pszczelich jako źródeł substancji o właściwościach przeciwdrobnoustrojowych (obroniona praca inżynierska 2017 r. pod opieką promotorską dr hab. Iwony Gientki) w Katedrze Biotechnologii, Mikrobiologii i Oceny Żywności SGGW. Zwieńczeniem tych badań była obroniona praca magisterska (2018 r.) opisująca wrażliwość patogenów zarówno bakteryjnych jak i grzybicznych na różne ekstrakty etanolowe propolisu prowadzona pod opieką prof. dr hab. Małgorzaty Gniewosz (Katedra Biotechnologii, Mikrobiologii i Oceny Żywności SGGW). Prowadził również badania laboratoryjne pozwalające wykryć zafałszowania w miodach przy użyciu techniki kalorymetrii skaningowej DSC pod opieką dr hab. Ewy Ostrowskiej-Ligęzy oraz dr hab. Magdaleny Wirkowskiej-Wojdyły. Obecnie krąg zainteresowań naukowych stanowi zjawisko antybiotykooporności, analiza przeciwdrobnoustrojowości oraz badanie metabolitów i funkcjonalności bakterii kwasu mlekowego. Kontynuując tradycję rodzinną trwającą od 1978 roku prowadzi nieustannie hobbystyczną Pasiekę Michałów. Jego największym mentorem i pierwszym nauczycielem był Pan Stanisław Zbieg z Limanowej, w sieci aktywny jako "dh-Bartnik" doświadczony i ceniony pszczelarz, znany w środowisku pszczelarskim w państwach Europy Środkowo-Wschodniej. Piotr wiedzę zdobywał samodzielnie zgłębiając literaturę, fora internetowe a także poprzez udział w wielu szkoleniach i kursach. Piotr Nowotnik jest członkiem Polskiego Związku Pszczelarskiego. Aktywnie działa w Pszczelarskim Pogotowiu Rojowym na terenie m.st. Warszawy, jest prelegentem podczas wielu szkoleń m.in. w Miętnem k. Garwolina, współprowadził społecznie szkolenia w projekcie „Pasieka Edukacyjna” w Warszawie, aktywnie wprowadzając początkujących adeptów pszczelarstwa w świat pszczelarzy. Pojawia się w różnych regionach Polski na zaproszenie lokalnych kół i stowarzyszeń pszczelarskich. Chętnie prowadzi pszczele warsztaty dla dzieci oraz młodzieży w szkołach i plenerze. W 2017 roku przez 5 miesięcy zdobywał doświadczenie w pasiece zawodowej w Wielkiej Brytanii na Quince Honey Farm, obejmującej ponad 1500 rodzin pszczelich. W 2016 roku nabywał praktykę laboratoryjną w warszawskim Instytucie Żywności i Żywienia pod opieką prof. dr hab. n. farm. Hanny Mojskiej. W grudniu 2015 roku jego dużym wydarzeniem był współprowadzony przez niego wykład Wszechnicy Żywieniowej w warszawskim SGGW razem z dr hab. Ewą Majewską pt. „Sekrety miodu”, który zgromadził ponad 700 słuchaczy. Piotr Nowotnik zajmuje się także publicystyką, jego artykuły popularno-naukowe można znaleźć w czasopiśmie: Pasieka, Miesięcznik Pszczelarstwo, Pszczelarz Polski, Działkowiec, Poradnik Zdrowie - dbaj o siebie, Uroda i Medycyna, Dzikie Życie, Twój ogrodnik, Naturoterapia w praktyce i wielu innych. Bierze udział w licznych konferencjach i pszczelarskich wydarzeniach plenerowych. Zawodowo kieruje działaniami badawczo-rozwojowymi (R&D) w firmie ProBiotics Polska, znanej z produkcji preparatów probiotycznych, również dla pszczół. Zaczynał od 3 uli - leżaków warszawskich poszerzanych, dziś nie wyobraża sobie gospodarki pasiecznej bez uli korpusowych Dadanta. Doświadczony wieloma latami selekcji i badań terenowych ukształtował największe zaufanie do hybryd krzyżowniczych pszczół: Primorskich, Elgon (Monticola), Meda, Sahariensis, Anatolica, Buckfast wprowadzając właśnie te linie do obsady swojej pasieki.